Galatasaray-Eyüpspor maçı köşe yazısı... "Sen Ne Yaptın Berke Özer?"

Eller kırılıyor, gözler oyuluyor. Yurt dışında akademik kariyer yapmış, titrinden yanına yaklaşamayacağınız adamlar, eski iç işleri bakanı Mehmet Ağar’ı göreve çağırıyor.

Gazeteci sandığımız, yazar bildiğimiz basın mensupları, enselerindeki zemberek kurulup da boşalmış gibi, İbrahim Hacıosmanoğlu’na ilân-ı harb etmiş, eş zamanlı saldırıyor.

Yarım asrın üstüne bir de çeyrek asır koymuş Galatasaray başkanı, kimsenin duymadığı duyumlarını kendisine saklıyor, yalılarda kimsenin görmediği gizemli görüşmelerden bahsediyor.

Futbol federasyonundaki kurullarda görevli kişiler, zehir zemberek bildiriler kaleme alıp istifa ediyor.

Görülmemiş, duyulmamış bu garabet dehlizinde, koskoca Galatasaray’dan canhıraş bir vaveyla yükseliyor.

Sonra “Yapı” diyen kınanıyor, Ağrı Dağı kadar gerçek “Yapı” sulandırılıp, karikatürize ediliyor.

Ardı arkası kesilmeyen sesler yükseliyor.

“İbrahim Hacıosmanoğlu istifa et, hesap ver, bedel öde!”

Neden?

Galatasaray berabere kaldı.

Nasıl?

Çünkü Berke haddini aşarak, gereğinden fazla gol kurtardı.

Osimhen vurdu kurtardı! Barış Alper vurdu kurtardı! Demirbay vurdu kurtardı. Kurtardı da kurtardı.

Henüz yirmi dört yaşındaki genç adam, kariyer performansını ortaya koydu diye koskoca Galatasaray camiası seferberlik ilan etti, teyakkuz durumuna geçti.

Ah be Berke…

Sen ne yaptın Berke?

Gerçekten büyük merak içerisindeyim, bu teyakkuz halinde Mehmet Ağar’ı gündeme getirmenin anlamı nedir? Daha önceden de sorunları çözme yöntemi bu muydu? Oyuna, oyun dışından oyuncu sokmak, oyun ahlakına yaraşıyor mu?

Yiyecektin o pozisyonlardan bir tanesini, Dursun Bey bütün Türkiye’yi yine itidale, huzura davet edecekti.

Bir beraberlik sonrası yükselen bu feveranın özü ne biliyor musunuz?

Türkiye futbol ligini mutlak bir konfor alanı haline getirmek.

Bunun için ilk tökezlemede yetiş ya Mehmet Ağar denilebiliyorsa, bu tutumun alt metninde yatan sırları ne yazar yazabilir ne okuyucu okuyabilir.

Vesselam…