İlk maçında neler yaşadı?
Süper Lig hakem ve yardımcı hakem kadrosunun en küçüğü olan 28 yaşındaki genç hakem, Bursaspor ve Ümit Millî Takımın eski kalecilerinden Eser Kardeşler'in oğlu, Altınordu'nun kalecisi Erce Kardeşler'in de ağabeyi. Uludağ Üniversitesi'nde makine mühendisliği okuduktan sonra endüstri mühendisliğinde de yüksek lisans yapan Arda Kardeşler, Süper Lig'deki hızlı yükselişi ile ilgili Rasim Artagan'a açıklamalarda bulundu.
Arda Kardeşler'in TamSaha dergisine verdiği ropörtajın tamamı şu şekilde:
3 OCAK 1988 BURSA DOĞUMLUSUNUZ. NASIL BİR ÇOCUKLUK GEÇİRDİNİZ?
Bursa'da doğdum ama Bursa'da büyümedim; çok fazla şehirde büyüdüm.
NEDEN?
Çünkü babam profesyonel kaleciydi. Bursasporlu Eser Kardeşler... Eski millî kaleci... O transfer yaptıkça biz de mecburen peşinden gittik. Annem İstanbullu, babam Bursalı. Tatilde tanışıp evlenmişler. Kardeşim Erce Çanakkale doğumlu. Babam Çanakkale Dardanel'de oynarken kardeşim orada dünyaya geldi. Kozmopolit bir aile olduk.
OKUL SERÜVENİNİZİ ANLATIR MISINIZ PEKİ?
İlkokula Çanakkale'de başladım. İkinci dönemi Karabük'te okudum. İkinci sınıfı Manisa'da bitirdim. Üçüncü sınıfı İzmir'de başlayıp Bursa'da tamamladım. Dördüncü sınıfı Tekirdağ'da okudum. Beşinci sınıftan sonrasına ise tamamen Bursa'da devam ettim.
BU ZOR BİR DURUM DEĞİL Mİ?
Ben kendimi bildim bileli bunu yaptığım için zor gelmedi. Çünkü 2 yaşında Bursa'dan çıktık; Aydın'a yerleştik. Orada birkaç sene kaldık. Sonra Mersin'e yerleştik. Yani çocukluğum da böyle geçtiği için ben böyle öğrendim. Aslında böyle doğmuş oldum. Bu yüzden de zorlanmadım açıkçası.
KARDEŞİNİZ KAÇ DOĞUMLU?
1994 doğumlu. O da kaleci. Altınordu'da oynuyor.
BABANIZ ESER KARDEŞLER'DEN BAHSEDELİM. BABANIZI BİRAZ ANLATIR MISINIZ?
Ben doğduğum zaman Bursaspor'da kaleciydi. Sonra Aydınspor'da oynadı. Sonra da Mersin'e gitti. Oradan Çanakkale'ye transfer oldu. Çok takım değiştirdi. 1 seneden fazla oynadığı takım da pek yok. En çok Bursaspor'da oynadı. Tam 8 yıl.
DOLAYISIYLA KARDEŞİNİZ DE SİZ DE SPORLA İÇ İÇE BÜYÜDÜNÜZ.
Sporla demeyelim de futbolla büyüdük. Doğuştan beri bizim evde futbol konuşulur; başka şey konuşulmaz. Maç olsun olmasın, sezon içi olsun olmasın, sadece futbol konuşulur.
ANNENİZİN SPORLA BİR ALAKASI VAR MI?
Yok. Kendisi ev hanımı. Başarılı olmamızdaki büyük katkısı da yadsınamaz. Bizden duya duya annem de futboldan anlıyor tabiî. Evde iki kaleci vardı. İkisi de çamurlu! En büyük şikâyeti buydu. Babam da futbolcu olmak için başlamış ama kaleci olmuş. Kardeşim direkt kaleci olmak istedi ve oldu. Ben de kaleci olmak için başladım, hiçbir şey olamadım.
ORTA ÖĞRENİMİ NEREDE BİTİRDİNİZ?
Ortaokulu ve liseyi Bursa'da okudum. Çünkü kardeşim ilkokula başladıktan sonra annem onun, benim gibi çok gezmesini istemedi. Babam o zamanlar Erzincanspor'a filan gitti. İklim olarak çok başka yerlere gitti. Annem de "Arda zaten çok gezdi. Kardeşi gezmesin" dedi. O yüzden biz Bursa'ya döndük ama babam gezmeye devam etti.
ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ'NÜ BİTİRDİĞİNİZİ VE MÜHENDİS OLDUĞUNUZU BİLİYORUZ. BU SÜREÇ NASIL GELİŞTİ?
Aslında hayatım boyunca sporla ilgili bir şeyler yapmak istiyordum. Özellikle futbolla ilgili bir şeyler yapmak istiyordum. Açıkçası derslerime göre sayısal bölümü uygun gördü hocalarım, ben de orayı seçtim. Üniversite sınavına girdim. İyi bir puan alınca da makine mühendisi oldum. İyi ki de olmuşum. Aklımdan hiçbir zaman beden eğitimi öğretmenliği geçmemişti. Sporla da ilgileniyordum bir yandan. Endüstri mühendisliğinde yüksek lisans yaptım yine Uludağ Üniversitesi'nde. Mühendisliği de sevdim. Öyle söyleyebilirim. Babam kaleci, kardeşimin de o zamandan belliydi kaleci olacağı. Bana da okumak düştü. Ailenin okuyanı oldum.
KÜÇÜK BİR ÇOCUKKEN FUTBOLLA OLAN İLİŞKİNİZİ ANLATIR MISINIZ? BİR KULÜBE YAZILDINIZ MI?
Doğduğumda, beşiğimde oyuncak olarak sadece futbol topları vardı. Hala evde duruyor. Patiklerimle birlikte ufacık ufacık kramponlar vardı. Futbol hep içimizdeydi. Babamın idmanlarına giderdik. Onun elini tutup sahaya çıkardım. Her zaman seviyordum futbolu. Oynamayı da severdim. Daha yetenekli olsaydım oynayabilirdim. Bursaspor'un altyapısında oynadım. Ancak olmadı. Bir yerde üniversite ile futbol arasında bir seçim yapmam gerekti. Okumayı tercih ettim.
İYİ BİR ÜNİVERSİTEDE İYİ BİR BÖLÜM OKURKEN HAKEM OLMA FİKRİ SİZDE NASIL DOĞDU?
Üniversitenin üçüncü sınıfındayken karar verdim. Bir yaz günüydü... Ailece 2008 Avrupa Şampiyonası'nı izliyorduk. Türkiye'nin de maçları vardı. Ama diğer maçları izlerken hakemlerle ilgili sıkıntılar oldu. Bazı hataları gördüm. Dedim ki çok zor bir şey yapıyorlar. "Nasıl hakem olunuyor?" sorusunu sormaya başladım. Babam, kardeşim, akrabalar hep birlikte izliyorduk maçları. Çok enteresan bir sohbet gelişti babamla. "Bunu nasıl görmez" gibi bir konuşma oldu. "Nasıl hakem olunuyor?" sorusunu sordum babama. Onun üzerine biraz araştırdım. Bazı ağabeylerimize sorduk. Onların da yardımıyla başladım. Devam etmek gibi bir düşüncem yoktu. Bu seviyeleri göreceğimi zaten düşünmemiştim. Başladıktan sonra da bırakamadım.
HAYATINIZIN İLK EVRESİNDE BİR AYRIMA GELDİNİZ. OKUMAK MI, SPOR MU? MÜHENDİS OLDUKTAN SONRA DA "HAKEMLİK Mİ, MÜHENDİSLİK Mİ?" AYRIMINA GELDİNİZ Mİ? MÜHENDİSLİK YAPTINIZ MI?
Evet, o ayrıma geldim. Beş yıl mühendislik yaptım. Otomotiv sektöründe bir fabrikada çalıştım Bursa'da. Şimdi de inşaat sektöründe çalışıyorum. Orayı da bırakmak istemiyorum. İşimi seviyorum. Belki eskisi kadar ilgilenemiyorum ve özverili yapamıyorum ama en azından futboldan arta kalan zamanda o da kafa dağıtmak için güzel bir uğraş.
HAKEMLİK ÇOK ZOR BİR MESLEK. SÜREKLİ HEDEFTEKİ ADAMSINIZ. BİR HATA HER ŞEYİ UNUTTURUYOR. BUNA RAĞMEN GENÇ YAŞTA NE OLDU DA "TAMAM, BEN KESİN OLARAK HAKEM OLUYORUM, BAŞKA BİR YOLA SAPMAYACAĞIM" DEDİNİZ?
Bu durum kendiliğinden gelişti. Bir yerden sonra tutku haline geldi. O tutkuyu devam ettirdiğimiz sürece de bugünlere kadar geldim. Hiçbir zaman, "Orayı mı seçsem, burayı mı seçsem" demedim. Bu durum kısım kısım gelişti. Biraz daha fazla, biraz daha fazla vakit ayırarak bugüne kadar geldim. Yaşım genç olduğu için üst seviyelerde çalışabildim.
TÜRKİYE FUTBOL FEDERASYONU BAŞKANI YILDIRIM DEMİRÖREN YÖNETİMİYLE BİRLİKTE ÜLKEMİZDE PROFESYONEL HAKEMLİĞE GEÇİŞ BAŞLADI. BU DURUM SAYESİNDE HAKEMLERİMİZ AVRUPA'DAKİ ÖRNEKLERİ GİBİ ÖNEMLİ BİR MADDİ KAZANIMA KAVUŞTU. BU DURUMU NASIL DEĞERLENDİRİYORSUNUZ? SİZCE GENÇ HAKEM ADAYI ARKADAŞLARIMIZ İÇİN NASIL BİR ETKEN BU DURUM?
Bizim dönemimizle bu dönem arasında çok fark var. Çünkü biz bu işe başlarken parayı hiçbir zaman düşünmedik. Tamamen futbol sevgisi için girdik. Başlarken hakemliğin ne olduğunu bilmiyorduk. Futbolun içinde olmak istediğimiz için girdik. Zaten o dönemler böyle şartlar da yoktu. Kendimizden çok fazla fedakarlık yaparak bu dönemlere geldik. Ağabeylerimiz daha önceki yıllarda nasıl fedakarlıklar yapmış; düşünebiliyorum açıkçası. Cüneyt Hocamızın yaptığı büyük fedakarlıklar sayesinde bugün hepimiz profesyonel olduk. Türkiye'de hakemlik önemli bir müessese haline geldi. Türk hakemliği dünyada önemli bir müessese haline geldi. Cüneyt Hoca bu bayrağı en yükseğe dikti. Biz de genç hakemler olarak çalışıp o bayrağı daha ileri taşımak, Türk hakemliğini dünyada söz sahibi bir konuma getirmek için elimizden geleni yapacağız.
KARİYERİNİZDE PROFESYONEL LİGLERDEKİ İLK MAÇINIZ 1 EYLÜL 2013 TARİHİNDE SPOR TOTO 3. LİG'DEKİ BERGAMA BELEDİYESPOR-TRABZON KANUNİ FUTBOL KULÜBÜ MAÇI... SAHAYA ÇIKTIĞINIZ ANI HATIRLIYOR MUSUNUZ? O GÜN HİKAYENİZİN BURALARA GELECEĞİNİ DÜŞÜNMÜŞ MÜYDÜNÜZ?
Evet, o maçı çok net hatırlıyorum. Hikayenin buralara geleceğini hiç hayal etmemiştim. Bursa'da yaklaşık 250 hakem var. Profesyonel liglerde hakemlik yapan 3-4 kişi var. O 3-4 kişinin arasında olacağımı, hatta Süper Lig'deki tek kişi olacağımı hiç hayal etmedim. O maça çıktığımda bile bu benim için çok büyük gururdu. Profesyonel futbolun 3. Lig dahi olsa bir parçası oluyorsunuz. 3. Lig'de bir maç yönetiyorsunuz. Şöyle de bir şey var; futbol sahalarında ufak yaştan itibaren bulunduğum için de hiç heyecan yapmadım. Sadece o anın tadını çıkardım açıkçası. Tadını çıkarmak benim için en önemli kısmıydı.
BAŞARININ ALTINDA O ZAMAN O ANIN TADINI ÇIKARMAK DA OLABİLİR Mİ?
Keyif almak ve sevmek diyebilirim, evet. Gerçekten severek ve tutkuyla yaparak başarılı oldum. Bu bir tutku. Eşinizden, ailenizden, okulunuzdan fedakarlık yaparak bu işi yapıyorsunuz.
KARİYERİNİZDE ÇOK HIZLI BİR YÜKSELİŞ VAR. 1 EYLÜL 2013'TE SPOR TOTO 3. LİG'DE MAÇ YÖNETMİŞKEN, DAHA SONRA ZİRAAT TÜRKİYE KUPASI, SPOR TOTO 2. LİG VE ARDINDAN 30 KASIM 2013'TE PTT 1. LİG'DE TKİ TAVŞANLI LİNYİTSPOR-DENİZLİSPOR MÜCADELESİNDE DÖRDÜNCÜ HAKEM OLARAK GÖREV YAPIYORSUNUZ. YANİ İKİ AY GİBİ KISA BİR SÜREDE BASAMAKLARI HIZLICA ÇIKIYORSUNUZ. BUNUN SEBEBİ NEYDİ?
O dönemde çok iyi olduğum için değil; belki yöneticilerimiz geleceği gördüğü için bu şansı vermiş olabilir. Bir yerden başlamak gerekiyor. Çok hızlı başlamış olabilirim ama bir yerden de başlamak gerekiyor. Onlar şansı verdi, ben de elimden geldiği kadar bunu kullanmaya çalıştım. Notlarım iyiydi. O dönem, "Hakem Gelişim Kampları" yapılıyordu. O kamplara katılmıştım. Güzel de geçmişti. Hocalarımız sürekli alt liglerde maç izliyor. Genç hakemleri daha fazla izliyorlar. Bana da destek oldular sağ olsunlar. Ben de onları mahcup etmemeye çalışıyorum.
BABANIZ MAÇLARINIZI İZLİYOR MU?
Genelde izler.
SOHBET ETTİĞİNİZ ZAMAN SİZE NE GİBİ TELKİNLERDE BULUNUYOR?
Şimdi futbolda bir oynayanlar kısmı var, bir de hakemler kısmı var. O tamamen çizginin öbür tarafında. Şu anda Niğdespor'da teknik adamlık yapıyor. Kulübedekiler hiçbir zaman hakemi beğenmiyor. O da eleştirecek elbette bir şeyler buluyor ama oğlu olduğum için tabii ki biraz duygusal davranıyor maçlarımı izlerken. Beni daha çok teselli ediyor. Duygusal yaklaşıyor.
SPOR TOTO SÜPER LİG'DE HAKEM OLARAK İLK MAÇINIZA DA 23 NİSAN 2016 GÜNÜ OSMANLISPOR-ANTALYASPOR MAÇIYLA ÇIKTINIZ. O MAÇI NASIL HATIRLIYORSUNUZ, SİZCE SÜPER LİG'İN FARKI NEYDİ?
O maçın keyfini yaşayamadım diyebilirim. Çünkü TV'nin verdiği bir maçtı. Çok genç bir yaşta ve çok kısa bir sürede Süper Lig'de maça çıkacak olmanın getirdiği atmosfer nedeniyle çok fazla ders çalışmak zorunda kaldım. Çok iyi konsantre oldum. Bu maça bir Süper Lig maçı değil de A takımla B takımın maçı gibi çıktım. Maçı gözümde büyütmedim. Çok şükür iyi de geçti. Açıkçası hakemi çok zorlayacak bir pozisyon olmadı. Bir hakemin isteyebileceği en güzel maçlardan birisiydi. O da güzel geçince özgüvenim yükseldi. Hakem şansı da yanımdaydı kesinlikle. O maçta talihsiz bir pozisyon yaşamış olsaydım bir yıkım olabilirdi. Ama o maçın iyi gitmesi özgüven olarak beni çok yükseltti.
HAKEMLER ÜLKEMİZDE VERDİKLERİ YA DA VERMEDİKLERİ KARARLARLA HER ZAMAN ÇOK KONUŞULDU. ANCAK AVRUPA LİGLERİNE BAKTIĞIMIZ ZAMAN HAKEMLERİN BARİZ BİR HATA OLMADIKÇA FAZLA GÜNDEME GELMEDİĞİNİ GÖRÜYORUZ. TÜRK BASININI NASIL BULUYORSUNUZ?
Benim akrabalarım bile hakem! Çok uzakta aramaya gerek yok. Maçı izlerken en iyi arkadaşım da hakem, akrabalarım da hakem, kardeşim de hakem, babam da hakem! Ara sıra annem bile hakem olmaya kalkıyor. O yüzden açıkçası basına çok fazla bahane bulamıyorum. Bizim Türk insanın yapısından dolayı, her maçı final olarak görmemizden dolayı süregelen bir durum olarak görüyorum bunu. Aslında futbolu konuşmayı herkes seviyor. Yorum yapmayı seviyor. Ama futbol oyun kuralları diye çok ince bir kitap var. İçerisinde 17 tane kural var. İnsanların hiçbirisinin alıp bunu okuduğunu görmedim. Futbolda kaç kural var; bunu bildiğini sanmıyorum insanların. Ben de hakem olana kadar bu kitabın varlığından habersizdim. Türkiye'de futbol izleyerek öğreniliyor. Genelde insanlar babasından, çevresinden ne görüyorsa öyle öğreniyor futbolu. O şekilde de devam ediyor. Kimse "Bu işin bir kitabı var; açayım, okuyayım" demiyor .
GEÇEN AY YARDIMCI HAKEMLERİMİZDEN KEREM ERSOY İLE RÖPORTAJ YAPTIM. KENDİSİ HAKEMLİK SEBEBİYLE İŞ HAYATINDA AYRIM NOKTASINA GELDİĞİNİ VE DAHA RAHAT BİR İŞİ SEÇTİĞİNİ; BU SAYEDE HAKEMLİĞE ODAKLANDIĞINI SÖYLEDİ. SİZ DE KONUŞMAMIZIN BAŞINDA İŞİNİZİ HAFİFLETTİĞİNİZİ SÖYLEMİŞTİNİZ. BU KONUYU BİRAZ AÇAR MISINIZ?
Kerem'le akrabayız bu arada... Babalarımız kuzen. Her iki baba da futbolun içinde olduğu için çok iç içeyiz. Mühendislik konusuna gelirsek, alanı çok geniş. Daha önce 5 yıl özel bir şirkette çalıştım. Sabah 7.30'da işbaşı yapıyor, akşam 17.30'da çıkıyordum. Ancak hakemlik bu tempoyu kaldırmıyor. Kaldırmayınca da inşaat sektörüne geçtim. Nispeten daha rahat. Patronlarım futbolu çok seviyor ve beni destekliyor. İşe gitmeyince de kimse "Neredesin?" demiyor. Onlar benden daha hevesli çünkü. Maçlarımı benden daha fazla takip ediyorlar. Bu da benim için büyük bir avantaj. Bu şekilde devam etmeyi düşünüyorum.
MÜHENDİSLİĞİN HAKEMLİĞİNİZE BİR KATKISI OLDU MU?
Analitik bakış açısı, sürekli öğrenme içgüdüsü gibi konularda yardımcı oldu. Farklı bakış açıları konusunda kesinlikle yardımcı oldu.
BAZI HAKEMLER SORUMLULUK PAYLAŞIMINDA YARDIMCILARINA DAHA AZ GÖREV YÜKLER, BAZILARI İSE DAHA PAYLAŞIMCIDIR. SİZİN TARZINIZ NASIL?
Stil olarak her şeyi ben yapayım devrinin değiştiğini düşünüyorum. Sahaya dört hakem çıkıyor ve takım olarak çıkıyor. Bugün Cüneyt Hocamız da bir sunum yaptı. O maç dördümüzün maçı. Dördümüzün o maçı sağ salim yönetmemiz gerekiyor. Birbirimize en iyi şekilde yardımcı olmamız lazım. Ben yöneteceğim, siz konuşmayacaksınız gibi bir şey yok. Herkes görevini en iyi şekilde yapıp, bir bütünü ortaya çıkarmamız gerekiyor. Takım olmayı kesinlikle tercih ediyorum.
HER HAKEMİN MUTLAKA BİR HEDEFİ VARDIR. SİZİN HEDEFİNİZ NEDİR? KENDİNİZİ HANGİ MAÇI YÖNETİRKEN GÖRMEK İSTERDİNİZ?
Ben bu işe sadece, "Hakemlik nasıl bir şey?" diyerek başladım. Amatör kümede bir-iki maç yönettim ve bırakmayı düşünüyordum. Çünkü hakem olmak gibi bir hayalim yoktu. Ama hep daha fazla keyif almak, daha güzelini yönetmek düşüncelerinin sonucunda bugünlere kadar geldim. Cüneyt Hoca da bayrağı çok yukarı dikince ben de neden finaller görmeyelim diye düşündüm hep. Bu yönde çalışmaya başladım. Cüneyt Hocanın bizi teşvik edici yönde etkilediği çok aşikar. Daha çok çalışmamızı, özverili olmamızı sağlıyor. Bize birçok konuda yardımcı oluyor, yol gösteriyor, tecrübelerini aktarıyor. Bizim için hem bir ağabey hem yaşayan efsane. Onunla aynı ekipte bulunmak çok güzel. Çok büyük bir şans.
HER FUTBOLCUNUN OLDUĞU GİBİ HER HAKEMİN DE MUTLAKA BİR ROL MODELİ VARDIR. SİZİN EN ÇOK ÖRNEK ALDIĞINIZ HAKEM YA DA HAKEMLER KİMLER?
Kimseyi örnek almadım dersem umarım ayıp olmaz. Çünkü birçok hakemin farklı özelliklerini örnek aldım. Fiziğimden dolayı, fizik yapısı olarak örnek aldığım hakemler vardı; maç kontrolü olarak, yönetim tarzı, jest ve mimikler olarak örnek aldığım hakemler vardı. Stil olarak örnek aldığım hakemler vardı. Akdeniz ülkeleri bize yakın olduğu için örnek aldığım hakemler vardı. Hepsinden kendime bir pay çıkardım ve örnek bir rol model oluşturarak kendime uygulamaya çalışıyorum açıkçası.
HAKEMLERDEN KİMİSİ SAHADA ÇOK OTORİTERDİR, KİMİSİ OYUNCULARLA DAHA SICAK DİYALOGLAR KURAR. SİZİN NASIL BİR TARZINIZ VAR?
Bunu futbolculara sormak lazım aslında. TV'den izledikten sonra kendimi ne çok sert ne çok yumuşak ne çok konuşan ne de oyuncuya karşı kapalı kutu bir yapıda görüyorum. En doğrusunu futbolcular bilir.
HOCAM HATA YAPTIĞINIZ OLUYOR MALUM... TV'DE HATANIZI GÖRDÜKTEN SONRA NE HİSSEDİYORSUNUZ?
Hata yapınca çok üzülüyorum çünkü babam da futbolcuydu, kardeşim de futbolcu. Bu işten ekmek yiyorlar, bu işten para kazanıyorlar. Doğmamı, büyümemi, ailemizin geçimini hep futboldan kazandıklarımıza borçluyuz. Futbolun içinde hatalar var ama bu hataları ne kadar aza indirgersek o kadar mutlu oluyoruz. Yaptığımız her hatadan sonra biliyoruz ki birilerinin canı yanmış oluyor. Futbolun içinde bunlar var ama can yanmalar ne kadar az olursa o kadar iyi... Çok da takılı kalmamak lazım hatalara. O akşam üzülüyoruz. Bir daha aynı hatayı tekrarlamamak için ders almamız gerekiyor.
KASIM AYINDA DÜNYA EVİNE GİRDİNİZ. BİR KEZ DAHA TEBRİK EDERİZ. KISA BİR DÖNEM OLMASINA KARŞIN EVLİLİK HAYATI, HAKEM HAYATINIZA NASIL BİR ETKİ YAPTI?
Eşimle uzun zamandır tanışıyorum. Kendisi de futbola oldukça ilgili. Maç izlemeyi seviyor. Köstek olmuyor bana. Düzenli bir hayat, profesyonel yaşamak zorunda olan bir insan için daha güzel. Kısa bir süre oldu ama ilk izlenimlerim çok olumlu. Bana çok katkı sağlayacağını düşünüyorum.
NADİR YAKALADIĞINIZ BOŞ ZAMANLARINIZI NASIL DEĞERLENDİRİYORSUNUZ?
İşe gidiyorum (gülüyor). Mühendisliğime vakit ayırmaya çalışıyorum. Hobilerimle ilgilenmeye çalışıyorum. Çok kitap okuyorum. Kardeşimin maçlarını izlemeyi çok seviyorum.
KARDEŞİNİZİN MAÇINI YÖNETTİNİZ Mİ?
O pek mümkün değil. Kardeşimin sahada bulunduğu maçı yönetmem etik olmaz. Zaten bunu MHK ile görüşüp mutabık kalıyoruz.
ONUN MAÇLARINI İZLERKEN NE HİSSEDİYORSUNUZ?
Mutlu oluyorum. Özellikle kaleci olduğu için bazen stres yaşıyorum. Gol yiyince üzülüyorum. İyi oynayınca seviniyorum ama zamanla alıştım diyebilirim. Kendisini izlerken keyif alıyorum.
HAKEMLERLE OLAN DİYALOĞUYLA İLGİLİ UYARILARDA BULUNUYOR MUSUNUZ?
Bulunmuyorum. Çünkü şu ana kadar olumsuz bir diyaloğu olmadı. Belki olursa bir gün kulağını çekmem gerekebilir ağabeyi olarak (Gülüyor).
RÖPORTAJA BAŞLAMADAN ÖNCE SÜPER LİG HAKEMLERİMİZDEN HALİL UMUT MELER, ARANIZDAKİ PLAY-STATİON MAÇLARINDAN BAHSETTİ. BU KONUYA DEĞİNELİM...
Alper Ulusoy'la röportaj yapmıştınız. Kendisi o röportajda söylemiş. Play-Station konusunda iyi bir ekibimiz var. Ümit Öztürk, Halil Umut Meler ve Alper ağabey kamplarda Play-Station oynuyoruz. Halil Umut Meler ile Alper ağabey bir takım, ben Ümit Öztürk'le bir takımım... Biz daha iyiyiz... Genelde biz kazanıyoruz ama onların ikisi de FIFA hakemi olduğu için onlar kazanmadan oyun bitmiyor! Bunu lütfen yazalım...
CÜNEYT ÇAKIR'LA YAPTIĞIM RÖPORTAJDA "BİZ SÜPER LİG'DEKİ 19. TAKIMIZ. HAKEMLER DE BİR TAKIM" DEMİŞTİ. HAKEM TAKIMINDAKİ ORTAM NASIL?
Ben en küçükleriyim... Benim için çok keyifli. Bundan belli bir zaman önce ağabeylerimi TV'de izliyordum. Şu an onlarla aynı ortamdayım. Bu benim için büyük gurur. Çok keyif alıyorum. Arkadaşlarım da var. Çok kaliteli insanlardan kurulu... Birlikte olmaktan son derece mutluyuz. Aile olduk hatta. Takımdan da öte aileyiz...
YARDIMCI HAKEMLER DE YAŞ OLARAK SİZDEN BÜYÜK DEĞİL Mİ HOCAM?
Evet, yardımcı hakem kadrosunda da benden küçüğü yok. Her dalda en küçük benim.
BUNUN DEZAVANTAJLARI YA DA AVANTAJLARI NELERDİR?
Avantajları büyük. Herkes beni kardeşi olarak görüyor. Bu çok güzel bir şey. Daha çok sahip çıkma durumu oluyor. Beni seviyorlar. Ben de saygıda kusur etmiyorum kendilerine. Tadını çıkartıyorum en küçük olmanın. Çünkü birkaç yıl içinde bu unvan elimden gidecek.